Pubblicata in Grecia una raccolta antologica a cura di Sofia Skleida

Prefazione

Rappresentare in Europa il World Festival Poetry e cordinare eventi in cui la parola è protagonista, mi riempie di orgoglio.

Sono particolarmente grata alla Dott.ssa Sofia Skleida e al suo team per questo volume che raccoglie l'esperienza di Atene dello scorso 21 giugno.

La poesia ,oggi più che mai, ci  salva dall’omologazione a cui la società globale dei nostri tempi ci obbliga, ci palesa i limiti e le risorse, le potenzialità di ciascuno di noi, è uno strumento necessario per  riscoprire la nostra unicità.

Arte e poesia ci aiutano nella ricerca interiore, ci spingono a riconciliarci con i nostri istinti e le nostre intuizioni, ci purificano dai condizionamenti e mentre ci denudano l’anima, mostrano la nostra finitezza umana e il nostro desiderio infinito di migliorare noi stessi.

La poesia ci aiuta a riconciliarci con la lentezza e l’introspezione e si fa maieutica, nel senso che gli attribuiva Socrate usando un metodo d’indagine che induceva l’interlocutore a fare luce dentro di sé.

Paul Klee diceva “anche in arte vi è spazio sufficiente per la ricerca esatta”.

La poesia alimenta l’introspezione, ma ancora di più semina domande e promuove il pensiero critico, ci insegna come godere della bellezza e della gioia delle piccole cose, ma è solo quando essa si fa ascolto che rivela la sua funzione pedagogica perché ci porta a raggiungere coloro che soffrono, a sviluppare empatia e condivisione.

Neruda con le sue poesie civili ha ben chiaro il compito del poeta che non deve essere cortigiano, ma deve promuovere il risveglio delle coscienze.

Egli diceva: “il poeta deve seminare, partire e ritornare”
Ancora Quasimodo a cavallo delle due guerre scrive così: ”la poesia deve rifare l’uomo”.

Ed ecco che l’immaginazione insita nel gesto creativo -non dimentichiamo che in tutte le lingue indoeuropee, ma anche nell’accezione greca “poiesis”, poesia  vuol dire creazione- l’immaginazione dicevo, si fa concretezza nella poesia, non solo su spinta di un moto di liberazione (Franco Loi così definisce la poesia), ma anche con intento profetico (pro-fezia vuol dire parlare avanti, in favore di, parlare bene…).

Nel 900 la poesia non è più esaltazione di eroi, guerre e conflitti, ma si svincola da ogni forma di dipendenza ideologica e, influenzata dalle filosofie orientali improntate alla non violenza, assume un intento di  scoperta del sé, decondizionamento dai pregiudizi e  promotrice di aggregazione.

La pacifica aggregazione dei poeti di tutto il mondo, ha dimostrato più volte, il potere evocativo della parola.

Non a caso lo slogan No war, hug peace è una potente promessa di pace.

Claudia Piccinno

WFP continental art director for Europe

 Σύντομο Βιογραφικό σημείωμα

https://claudiapiccinno.weebly.com

Η Claudia Piccinno γεννήθηκε στη νότια Ιταλία, αλλά μετακόμισε σε μικρή ηλικία στη βόρεια Ιταλία όπου ζει και διδάσκει επί του παρόντος σε δημοτικό σχολείο. Παρούσα σε περισσότερες από εκατό ανθολογίες, και  στο εξωτερικό (Ινδία, Μαλαισία, Σιγκαπούρη, Τουρκία, ΗΠΑ, Πολωνία, Κίνα), είναι μέλος της κριτικής επιτροπής σε πολλά εθνικά και διεθνή λογοτεχνικά βραβεία. Είναι Διευθύντρια του Φεστιβάλ Ποίησης για την Ευρώπη. Έχει λάβει βραβεία σε σημαντικούς εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς ποίησης, όπως το «l’Ape d’argento 2019», μια διεθνή αναγνώριση για την προσφορά της στον πολιτισμό  από τις τοπικές αρχές της  πόλης Castel Maggiore (Μπολόνια). Τον Φεβρουάριο του 2018 έγινε τιμητικό μέλος του Ινδικού Πολιτιστικού Κέντρου Sahitya Anand( ISSN2320-5075 / UGC ΕΓΚΡΙΣΗ N.637372 RNI REGISTRATION Mahmul2014 / 49894 ). Επιπλέον, της απονεμήθηκε η τιμητική διάκριση "World icon for peace" στη Νιγηρία, τον Απρίλιο του 2017 και κέρδισε το λογοτεχνικό βραβείο Naji Naaman το 2018 στο Λίβανο. Υπήρξε  μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του προγράμματος κατάρτισης των εκπαιδευτικών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Τσανγκούα (Ταȉβάν), από την 1η Αυγούστου 2018 έως τις 31 Ιουλίου 2019. Συμμετείχε ως ειδική προσκεκλημένη για την Ευρώπη στο φεστιβάλ «Feminin Istanbul» τον Οκτώβριο του 2017. Το ποίημα της με τον τίτλο "Με μπλε χρώμα " χαράχτηκε σε στήλη που βρίσκεται στον παραλιακό δρόμο της Santa Caterina di Nardo (Λέτσε). Έχει γράψει πολυάριθμα δοκίμια και έχει προλογίσει  βιβλία πολλών ποιητών. Τέλος, έχει μεταφράσει πολλούς συγγραφείς από τα αγγλικά στα ιταλικά.

Προλόγιση του συλλογικού τόμου με τίτλο «Ποιητική Συνεργία για Ειρηνική  και Φιλανθρωπική Συμπόρευση»,της CLAUDIA PICCINNO (Διευθύντρια και υπεύθυνη συντονισμού των εκδηλώσεων του “ WORLD FESTIVAL OF POETRY” σε όλη την Ευρώπη), με αφορμή το Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης-στις 21/6/2019 στο Polis Art [ Αίθριο-Πεσμαζόγλου 5 Αθήνα ]

 Η εκπροσώπηση στην Ευρώπη του World Festival Poetry και ο συντονισμός εκδηλώσεων στις οποίες πρωταγωνιστής είναι ο λόγος με γεμίζει  υπερηφάνεια.

Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων στην Δρ Σοφία Σκλείδα και στους συνεργάτες της γι΄ αυτό τον τόμο , ο οποίος συγκεντρώνει την εμπειρία της εκδήλωσης, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, στις 21 Ιουνίου 2019.

Η ποίηση σήμερα περισσότερο από ποτέ μας σώζει από την τυποποίηση ,στην οποία μας ωθεί η παγκόσμια κοινωνία της εποχής μας, μας αποκαλύπτει τα όρια και τα μέσα, τις προσωπικές μας ικανότητες, είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για να ανακαλύψουμε εκ νέου τη μοναδικότητά μας.

Η τέχνη και η ποίηση μας βοηθούν στην εσωτερική μας αναζήτηση, να συμφιλιωθούμε με τα ένστικτα και τη διαίσθησή μας, μας εξαγνίζουν  από τις εξαρτήσεις και ενώ απογυμνώνουν την ψυχή μας, φανερώνουν την ανθρώπινη τελειότητα  και την ατελείωτη επιθυμία  να βελτιώσουμε τον εαυτό μας.

Η ποίηση μας βοηθά να συμφιλιωθούμε με τη βραδύτητα και την ενδοσκόπηση και γίνεται μαιευτική, με την έννοια που ο Σωκράτης απέδιδε σ’αυτή, χρησιμοποιώντας μια μέθοδο έρευνας που προέτρεπε τον συνομιλητή να ρίξει φως μέσα του.

Ο ζωγράφος Πάουλ Κλέε (Paul Klee) υποστήριζε ότι «ακόμη και στην τέχνη υπάρχει αρκετός χώρος για ακριβή έρευνα».

Η ποίηση ενθαρρύνει την ενδοσκόπηση, αλλά περισσότερο θέτει ερωτήματα και προάγει την κριτική σκέψη, μας διδάσκει πώς να απολαμβάνουμε την ομορφιά και τη χαρά των μικρών πραγμάτων, αλλά μόνο όταν αποκαλύπτει την παιδαγωγική της λειτουργία ,επειδή μας  οδηγεί  σε όσους υποφέρουν, αναπτύσσοντας ενσυναίσθηση και κοινό αίσθημα.

Ο Πάμπλο Νερούδα (Pablo Νeruda) με τα πολιτικά του ποιήματα έχει σαφώς την αποστολή του αστράτευτου ποιητή, ο οποίος θα πρέπει να προάγει την αφύπνιση των συνειδήσεων.

Είπε: «ο ποιητής πρέπει να σπέρνει, να φεύγει και να επιστρέφει».

Επιπλέον, ο Κουασιμόδος (Quasimodo) γράφει: «η ποίηση πρέπει να ανακαινίσει τον άνθρωπο».

Και να που  η φαντασία , εγγενής  στη δημιουργική έκφραση — ας μην ξεχνάμε ότι σε όλες τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες  αλλά και στην ελληνική η λέξη «poiesis» σημαίνει δημιουργία — γίνεται συγκεκριμένη στην ποίηση, όχι μόνο στο πλαίσιο ενός  κινήματος απελευθέρωσης (ο Franco Loi ορίζει την ποίηση ως τέτοια), αλλά και με μια προφητική διάθεση (η λέξη pro-fezia, άλλωστε, σημαίνει να προλέγεις το μέλλον,  υπέρ του/της, να μιλάς ορθά ...).

Στον εικοστό αιώνα  ποίηση δεν είναι πλέον η εξύψωση των ηρώων, των πολέμων και των συγκρούσεων, αλλά απελευθερώνεται από κάθε μορφή ιδεολογικής εξάρτησης και επηρεασμένη από τις ανατολικές φιλοσοφίες, που χαρακτηρίζονται από μη βία, αναλαμβάνει το ρόλο της αυτο-ανακάλυψης, την απεξάρτηση από προκαταλήψεις,  υποκινώντας  τη συνένωση.

Η ειρηνική συνάθροιση ποιητών από όλο τον κόσμο έχει επανειλημμένα δείξει την υποβλητική δύναμη του λόγου.

Δεν είναι τυχαίο ότι το σύνθημα: « Όχι πόλεμο, αγκαλιάστε την ειρήνη» είναι μια ηχηρή υπόσχεση  ειρήνης.

Claudia Piccinno

Καλλιτεχνική Διευθύντρια του WFP για την Ευρώπη

Mετάφραση:

Σοφία Σκλείδα, Φιλόλογος, Ποιήτρια, Συγγραφέας ΜΑ, Ph.D.